Tras-scríbhinn

Bhí mé i mo shuí le taobh le athair na ngrásta aige[1] Pátrún Óméith,
Bhí sagairt, bhí bráithlí[2] is grásta Dé,
Ag crathadh lámha, hataí in airde, aige Pátrún Óméith.

Ó, bheinnse mar ba ghnách liom go haignidh[3] is óg,
Bheirfinn (fuaim) as na clárthaí (leis aird) mo cheoil,
D'ársóinn scéal (daoibh) le onóir is le feidhm,
Sé mur chéad míle fáilte chuige Pátrún Óméith.

Aistriúchán

I was sitting beside the father of grace at the Omeath Pattern,
There were priests, brothers and the grace of God,
Shaking hands, hats in the air, at the Omeath Pattern.

Oh, if I were like I once was, spirited and young,
I'd make the floorboards ring with the volume(?) of my music,
I'd tell you a story with honour and purpose,
A hundred thousand welcomes to the Omeath Pattern.

Fonótaí

Tráchtaireacht

Lá féile éarlaimh is ea an pátrún. Rinneadh céiliúradh orthu seo go minic ag toibreacha beannaithe nó ag fothraigh séipéal. B'Éireannaigh iad formhór na naomh ar tiomnaíodh pátrúin dóibh agus bhí an-éagsúlacht sna nósanna a bhain le pátrúin ar fud na tíre. Chomh maith leis an ngné reiligiúnda b'ócáidí móra sóisialta iad na pátrúin i saol na tuaithe. Bhí Lorcán Ó Muireadhaigh den tuairim gurbh é an t-amhrán seo an sampla deireanach d'fhilíocht dhúchasach Oirghiall agus d'fhoilsigh sé leagan de in Ceolta Óméith (Dún Dealgan, 1920), áit a scríobhann sé (lch 7): 'composed by Nelly O Hanlon of Cornamuckla, after the first Omeath Feis, in 1902'. Le haghaidh tuilleadh eolais faoi na nósanna a bhain le pátrúin, féach Kevin Danaher, The year in Ireland: calendar custom in Ireland (Corcaigh, 1972), agus Diarmuid Ó Giolláin, 'Revisiting the well', Éire-Ireland 40:1-2 (earrach/samhradh 2005), 11-41. Tá tras-scríobh ar an mír seo leis in Róise Ní Bhaoill, Ulster Gaelic voices: bailiúchán Doegen 1931 (Béal Feirste, 2010), 268.